0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Hürol Yaşar –
6 Şubat sabahı Hatay’daki anma yürüyüşünde yaşananlar tam olarak şöyle:
Yüzlerce kişi bir protokol töreni olacağından habersiz geldi oraya. Tek istedikleri tam 04:17’de sessizce, saygıyla sevdiklerini anmaktı. Yapamadılar.
Koltuk değnekleriyle 40 dakika yürüyen de vardı, ailesinin fotoğrafına sarılıp sessizce bekleyen de…
Tam 04:17’de, “Sayın yetkililerin tören alanına teşrifleri..”, “Anma programımızı arz ederim..” gibi anonslar yapılınca tepki verdi insanlar. “Ne programı? Ne teşrifi? Bizim yasımız var” diye sordular.

Bir kişiye, gruba, partiye değil, yanlarında olmadıklarını düşündükleri herkese kızgındılar. Çok fazla insan konuşmalar başlayınca önce “susun” diye bağırdı. Sonra alanı terk etti.

O meydanda, provokasyon yapmak isteyen yüzlerce insan falan yoktu. Yas tutma, kaybettiklerini anma hakkı dahi verilmeyen acılı insanlar vardı. Gelin, tüm ailesini kaybeden, hayatı yıkılan insanlara anlatın töreni, protokolü…

İnsanın içi öyle katılıyor ki bu korkunç acıdan, ağlayamıyorlar bile…Ama o tören sonrası sinirden ağladılar. “Gördünüz mü olanı?”, “Duydunuz mu söylediklerini ” diye yanıma geldi tanıdıklarım.
Duydum.
Gördüm.
Oradaydım.
Yaşadım.
Çok üzgünüm.

Mehmet Hüseyin Zorkun